Όταν έπεσε η ιδέα για τις διακοπές στο εξοχικό του θείου Αριστείδη, στην Αμμουδερή, ανατρίχιασα σύγκορμος. Η ιδέα και μόνο ότι θα πέρναγα δυο μήνες, εξόριστος σ’ αυτό το κωλοχώρι –όλο βράχια και κοτρόνες– τέρμα Θεού, ανάμεσα στους δεινόσαυρους που απάρτιζαν την οικογένεια, μ’ αρρώσταινε. Αν κατόπιν δέχτηκα να το σκεφθώ –κατ’ αρχήν– και να το αποφασίσω τελικά αυτό οφειλόταν σε τρεις λόγους, που παραθέτω κατά σειρά σπουδαιότητος.
α) Μετά τον τελευταίο τραυματισμό μου στο πόδι –υποτροπή θλάσης ινών του μηριαίου τετρακέφαλου– αποκλείστηκα από την εφηβική εθνική ομάδα στίβου, που θα λάβαινε μέρος σε δυο-τρεις σημαντικές διεθνείς συναντήσεις αυτό το καλοκαίρι κι επομένως κάθε μου κίνητρο και φιλοδοξία για τη σαιζόν αυτή πήγε περίπατο. Μέχρι να αποθεραπευτώ και να ξαναβρώ τον ρυθμό των αγώνων θα μ’ έβρισκε καλό φθινόπωρο, οπότε χαιρέτα μου τον πλάτανο!
β) Η αγαπημένη μου Δέσποινα μου ανήγγειλε πως θα ’φευγε με τους γονείς της για ένα μήνα στην Ευρώπη –παρά τις προηγούμενες αντίθετες διαβεβαιώσεις της. Οπότε, το να μείνω στην Αθήνα, άνεργος κι ανέραστος ντάλα καλοκαίρι, να ψήνομαι στην άσφαλτο και το τσιμέντο θα ’ταν πρώτης τάξεως ηλιθιότητα.
γ) Στην εξορία δεν θα ήμουν εντελώς μόνος, έρμαιο των λειψάνων, αφού μαζί θα ’ρχόταν και η ξαδέρφη μου, η Μαρία.
Καλημερα σας. Σημερα για πρωτη φορα βρηκα αυτες τις σελιδες και τισ διμοσιευσεις. Πολυ ενδιαφεροντα αλλα υποθετω οτι δεν εχουν επισημα δημοσιευτει σαν βιβλια? ο μονος τροπος να τα διαβασεις ειναι ηλεκτρονικα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισης βλεπω οτι εχετε δημιουργησει μια πληθωρα ιστοσελιδων που αναφεροντα στην παραλογοτεχνια, εκδοσεις ανεμοδουρα κτλ. Ειναι δυνατο να δημιουργησετε μια λιστα ολων αυτων με συντομη περιληψη και το λινκ? Θα ηταν πολυ χρησιμο για το navigation. Θα μπορουσα να λαβω απαντηση (εαν βεβεαια σταλει) στη διευθυνση : kmarinakis@live.nl
Με φιλικους χαιρετισμους
Κωστας Μαρινακης
Πρέπει επιτέλους να γράψω κάτι γιατί ο χρόνος περνάει κι ευκαιρίες είνα πια ελάχιστες. Μαζί σου, μέσα απ' τα βιβλία σου, έχω ξαναζήσει όλα τα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια. Μ΄έκανες να νοιώσω ατέλειωτη νοσταλγία γι' αυτά, χαρά, θλίψη. Γέλασα και δάκρυσα και δεν έπαψα ν' αναριωτέμαι πως είναι δυνατό να είναι τόσο ταυτοποιημένες οι ζωές μας. Μου είναι δύσκολο να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για αυτήν την αναδρομή στο παρελθόν που μου χάρισες. Ένα ευχαριστώ δεν φτάνει. Ούτε πολλά. Σου είμαι ευγνώμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χαρά μου είναι μεγάλη που κάποιος κάτι αποκόμισε από αυτές τις ιστορίες, ακόμα περισσότερο δε που, όπως φαίνεται, υπάρχει εδώ μια παράλληλη διαδρομή. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Διαγραφή