Αν οι άνθρωποι είχαν συναίσθηση της εικόνας που παρουσιάζουν χωρίς ρούχα, τότε σίγουρα οι παραλίες θα είχαν αδειάσει, τουλάχιστον κατά τα τρία τους τέταρτα. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει κι έτσι εγώ μπορώ, με την ησυχία μου, και υπό την εξαιρετικά βολική μου ιδιότητα του ουδέτερου παρατηρητή, να μελετώ, να καταγράφω, να διασκεδάζω και κάποτε να διαολίζομαι με τα συμπτώματα της ασθένειας που επιστημονικά ονομάζω «θερινή συμπεριφορά».
Ο άνθρωπος της παραλίας ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία. Απαλλαγμένος από τα ρούχα του εξομοιώνεται απολύτως με τους περί αυτόν. Χωρίς καμουφλάζ, χωρίς ετικέτες και –το κυριότερο— χωρίς το προπέτασμα καπνού που παρέχει η ένδυση, δεν είναι πια παρά αυτό που φαίνεται. Αδύνατον να κρύψει τις κατασκευαστικές του ατέλειες, αδύνατον να μπλοφάρει και να ελιχθεί χρησιμοποιώντας σοφά το ύφασμα, τα χρώματα, το σχέδιο και ότι εργαλεία τέλος πάντων του παρέχει η σύγχρονη τεχνική της εξαπάτησης των αισθήσεων. Τώρα δεν είναι παρά ένας γυμνοσάλιαγκας. Αυτό που έχει αυτό βγαίνει προς τα έξω. Το μάτι του θεατή βλέπει πλέον έναν χοντρό, έναν κοκαλιάρη, έναν άχρωμο και ουδέτερο ή έναν θεό που κατέβηκε να περπατήσει στη Γη ανάμεσα στο μίζερο πλήθος των θνητών. Δεν έχει καμιά σημασία αν διαθέτεις του κόσμου τα ψυχικά χαρίσματα, ανώτερη ευφυΐα, ζηλευτή κοινωνική θέση, καταθέσεις στην Τράπεζα, κύρος ή δύναμη. Αυτά καθόλου δεν σε βοηθούν εδώ πέρα και κανείς δεν νοιάζεται ν’ ασχοληθεί μαζί τους. Συχνά μάλιστα συμβαίνει ένας ταπεινός μπετατζής, ονόματι Μπάμπης, να συγκεντρώνει πάνω του άπειρα βλέμματα θαυμασμού, αφήνοντας στη σκιά και την αφάνεια τον σπουδαγμένο, εύπορο και ευφυή γιάπη που όμως δεν μπορεί να συμμαζέψει κοιλιές και προγούλια.
Είναι αυτή η εκδίκηση του Μπάμπη και ίσως μια ένδειξη ότι μπορεί να υπάρχει θεός after all. Η παραλία είναι η μοναδική χώρα όπου ο υπαρκτός σοσιαλισμός εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία και χωρίς παρεκκλίσεις, κουτσουκέλες κι εξαιρέσεις. Με το μαγιό –άσχετο αν αγοράστηκε από γνωστό οίκο μόδας ή από το καλάθι του σουπερμάρκετ— όλοι ξεκινούν με τα ίδια εφόδια. Το επιδεικνυόμενο προϊόν είναι το ίδιο το κορμί –όπως έχει επενδύσει κανείς σ’ αυτό έτσι και πορεύεται.
Download PDF
