Αίθουσα αναμονής. Χάλι μαύρο, όπως όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι του είδους αυτού. Βρώμικοι και ξεφλουδισμένοι τοίχοι με δυο τρεις διαφημιστικές αφίσες (αναψυκτικών, τσιγάρων, ταξιδιών), επιγραφές του τύπου: «ΜΗΝ ΠΤΥΕΤΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΑΠΕΔΟΥ», «ΜΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ ΤΑ ΘΕΙΑ», «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΦΟΡΟΔΙΑΦΕΥΓΕΙΝ» (sic), «ΣΠΕΥΔΕ ΒΡΑΔΕΩΣ», «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» κ.λ.π. Κοντά σ' αυτά μπορεί κανείς να απολαύσει γκράφιτι του τύπου: «ΘΡΥΛΟΣ, gate 7», «Η ΚΕΝΟΝΙΑ ΗΝΕ ΣΑΠΗΑ», «ΟΞΟ Η ΑΛΒΑΝΗ», «ΖΙΤΟ Ο ΜΗΤΣΟΣ», «ΘΑ ΣΑΛΤΑΡΩ, ΘΑ ΣΑΛΤΑΡΩ, ΤΗΝ ΡΕΖΕΡΒΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΡΩ», «ΑΤΖΕΛΑ I LOVE YOU», «ΑΝΑΡΧΙΑ ΘΑ ΠΕΙ ΕΛΕΦΘΕΡΗΑ», «ΚΟΜΟΥΝΙΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ», «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΒΛΑΧΟΥΣ», «ΝΑ ΠΕΘΑΝΗ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ» κι άλλα τέτοια ευρηματικά.
Στο ταβάνι ένας γυμνός γλόμπος.
Γύρω γύρω πάγκοι και καρέκλες από φορμάϊκα. Ένα χαμηλό τραπεζάκι με παλιές εφημερίδες και περιοδικά. Αποτσίγαρα, χαρτιά κι άλλα σκουπίδια στο πάτωμα.
Πέντε νοματαίοι. Καθισμένοι σ' έναν πάγκο ο Στράτος, ο Μπιλ, η Κούλα και η κυρία Τόνια. Ξάπλα στο πάτωμα, με την στραπατσαρισμένη ρεπούμπλικα κατεβασμένη στα μάτια ο Mήτσος, ενώ η αδερφή Ζηνοβία, γονατισμένη σε μια γωνία, κάνει σταυρούς και μετάνοιες.
Κάπου απ' έξω ακούγονται αμυδρά παλιά ρεμπέτικα του τύπου: «Όταν καπνίζει ο λουλάς», «Κάτω στα λεμονάδικα» κι άλλα τέτοια εποικοδομητικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου