Όλως διόλου τυχαία έπεσε στα χέρια μου
επιστολή προβληματισμένης φίλης προς
φίλη. Το περιεχόμενό της με προβλημάτισε
και μένα.
Αγαπητή
μου Σούλα,
Σου γράφω
το παρόν ιδιοχείρως, πρώτον διότι δεν
χωράει σε SMS και δεύτερον γιατί αυτές
τις μέρες στο γραφείο λείπει ο προϊστάμενος
και βαράμε μύγες.
Λοιπόν,
δεν ξέρω αν το πρόσεξες κι εσύ Σούλα,
αλλά οι άντρηδοι μωρή τι γίνανε; Δεν λέω
για μένα βέβαια, που έτσι να κάνω τρέχουν
να υποβάλουν τα σέβη τους πατείς μεν
πατών σε δε, καθόσον, ε, πώς να το κάνουμε,
έχουμε και τα άλφα προσόντα, αλλά για
τις άλλες, τις άχαρες, που τις βλέπω να
βολοδέρνουν και να γυαλίζει το μάτι
τους και σφίγγεται η καρδιά μου.
Υπάρχει
έλλειψη Σούλα, για να μην πω ξηρασία,
για να μην πω προβληματάρα. Είναι ρε
παιδί μου σαν ν’ άνοιξε η γη και τους
κατάπιε! Βιβλική καταστροφή! Πύρινη
λαίλαπα!
Άλλοτε
έβγαινες στον δρόμο και γινόταν διαδήλωση
κανονική, με πανώ και συνθήματα, και
τώρα ούτε που γυρνάνε να σε φτύσουν. Να
φανταστείς ότι εμένα, που πέρναγα από
γιαπί κι έρχονταν τούμπα οι σκαλωσιές,
που λέει ο λόγος, έχει να με πειράξει
άντρας από του Αγίου Πι ανήμερα, που
είναι και κινητή εορτή (μεγάλη η χάρη
Του!). Προχθές μόνο κατιτίς μου πέταξε
ένας Αλβανός κι ενώ άνοιξα το στόμα μου
να τον στολίσω, αυτός ο λέχρος πήρε
να μου εξηγεί (άσε σε τι ελληνικά...) μήπως
είχα λέει κανά-δυο μονάδες να του
δανείσω στο κινητό γιατί ξέμεινε, λέει,
κι έπρεπε να πάρει επειγόντως τον κολλητό
του που είχαν κανονίσει για μπύρες. Αλλά
δεν φταιν αυτοί, εμείς φταίμε που ανοίξαμε
τα σύνορα και μαζέψαμε τον κάθε πειναλέο
μαύρο –και ιδού τ' αποτελέσματα!
Δεν ξέρω
εσύ Σούλα, αλλά εμένα με προβληματίζει
πολύ σοβαρά. Δηλαδή, όπως πάει, τι, στο
τέλος συναμεταξύ μας θα τη βρίσκουμε;
Εκδρομή με τα κορίτσια στη Μυτιλήνη να
εορτάσουμε τα Σατουρνάλια –που λέει ο
λόγος;
Εμένα,
να σου πω τη μαύρη αλήθεια, με ζώσανε τα
φίδια από τότε στους Ολυμπιακούς του
Καλατράβα, όταν βγάλαν κείνα τα σγουρά
τα τεκνά με τους πλαστικούς κώλους και
αποθεώθηκαν. Τι μήνυμα ήταν αυτό δηλαδή
που στέλναμε στην Υφήλιο; Visit Greece, the
country of Pissoglentides; Αυτό είναι το παράδειγμα
που καλούμαστε να δώσουμε στη νεολαία;
Κούνα το δέντρο, λεβέντη μου, να πέσουν
τα σύκα; Δεν ξέρω, ρε φιλενάδα,
προβληματίζομαι...
Όταν σου
‘ρχεται ο Λάκης να πούμε, που τον είχες
καναρίνι, να τρώει καναβουράκι απ’ τα
χεράκια σου και σου λέει: «Εγώ κανόνισα
να πάμε με τους κολλητούς στη Μύκονο
για power jumping» κι εσένα σε αφήνει στην
απέξω, έτσι, στην ψύχρα, τι να σκεφτείς;
Πού πάει ο κόσμος, η νεολαία, η ανθρωπότη
ολόκληρη; Ποιος, ο Λάκης! Που τον έβαζες
στο βρακί σου, δεύτερη εφεδρεία, και δεν
έβγαζε άχνα!
Κι
εντάξει, πες ότι σου βγήκε ένας τζούφιος
–σκάρτο το προϊόν κι επιστρέφεται... Αμ
οι άλλοι; Να λες του Τάκη από το γραφείο:
«Είσαι, μεγάλε, για ένα ποτάκι μετά;»
και να τρως πόρτα κανονικά: «Δεν γίνεται,
μανάρι μου. Σήμερα παίζει η ομαδάρα
Τσάμπιονλίγκ». Δηλαδή, ρε μεγάλε, με
τον Καραγκούνη σκοπεύεις να τη βρεις;
–δεν κατάλαβα!
Τι έγιναν,
ρε φιλενάδα, κείνες οι ηρωϊκές εποχές
που σε φώναζε μέσα ο προϊστάμενος για
υπαγόρευση και ξαναβγαίνατε με το καλό
όταν μπαίναν οι καθαρίστριες, την άλλη
μέρα το πρωί; Με «γράφετε δεσποινίς» θα
τη βγάλουμε εφεξής τη φάση; Κι όχι τίποτις
άλλο, αλλά χάνουμε και τις υπερωρίες!
Γι’ αυτό
σου λέω... Πρόβλημα! Πολύ μεγάλο πρόβλημα
–όχι για μένα, το ξαναεπαναλαμβάνω,
για τις άλλες, αλλά πρόβλημα!
Άντε, σ’
αφήνω τώρα γιατί πρέπει να πάω τον
Μπούμπη στον κτηνίατρο καθόσον τελευταίως
παρουσιάζει κάτι κοιλιακά, το χρυσό
μου.
η φιλενάδα
σου,
Τασία
UPDATED 27 Μαϊου 2020: ως προς τις διορθώσεις του κειμένου, το σχήμα και την εικονογράφηση.
