SPIROS για πάντα!

Αυτή εδώ είναι η συνέχεια του έπους «I, SPIROS -Περιπέτειες ενός Έλληνα Θεού», που είναι επίσης διαθέσιμο στα Συρταρωμένα. Γράφτηκε το 1995 και πήρε την τελική του μορφή τον Δεκέμβριο του 2021. Πραγματεύεται τις κοινοβουλευτικές (και όχι μόνο) περιπέτειες του ήρωά μας.

«Σκούρα τα πράγματα για τσου πρίγκιπες στην Ελλάδα των χρόνων αυτών των χαλεπών.

Κακομοιριά κι ανέχεια. Τα νοίκια φτάκαν δυο φορές πάνω από τον βασικό μισθό. Για να ψωνίσεις στο μανάβη θέλει να ’χεις καταθέσεις σε Γιέν Ιαπωνίας. Για να χτυπήσεις ένα συνολάκι τση συφοράς ψιλοσινιέ χρειάζεται να σχεδιάσεις τη ληστεία του αιώνα. Για να πλερώσεις τσου λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, πρέπει να προγραμματίσεις οχτώ μέρες τον μήνα να κάμεις εντατικό πεζοδρόμιο στη Συγγρού. Για να χτυπήσεις το (απαραίτητο είδος πρώτης ανάγκης) τρίτο αυτοκίνητο, χρειάζεται να έχεις διασυνδέσεις με τσιγαράδες τση γραμμής Φότζια-Οθωνοί Κέρκυρα-Άγιοι Σαράντα Αλβανίας (και τούμπαλιν) και άνω. Όσο για την (ακόμα πιο είδος πρώτης ανάγκης) Φιλιππινέζα πρέπει να βγάνεις και την οικογένεια στη Συγγρού, μόνος δεν φελάει. Πόσο μάλλον να πεθυμήσεις και τίποτσι πιο σοβαρό, να ’ούμ’, ήγουν: κάνα ψιλοσκάφος για την κρουαζιέρα σου την κυριλέ στο Αιγαίο, κάνα ψιλοαυθαίρετο 1500 τετραγωνικών προς παραθερισμού σου, καμιά ψιλογκομενίτσα τοπ-μόντελ για τση ελεύθερες ώρες σου, τίποτσι ψιλοταξιδάκια στο Ρίο, το Μπανγκόκ, τη Λάσα, τη Βεργίνα τέλος πάντων, κάνα ψιλο-penthouse στο Μανχάταν, καντιντίς πιο expensive με λίγα λόγια!

Ξεφτίλα!»

Download PDF

UPDATED 26 Δεκεμβρίου 2021: 

ως προς τις διορθώσεις του κειμένου, το σχήμα και την εικονογράφηση.

I, SPIROS

Η εποποιία «I, SPIROS -Βίος και Πολιτεία ενός Έλληνα Θεού» γράφτηκε το 1992 στην Κέρκυρα κι εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Μάγια το 1994 στη Θεσσαλονίκη. Η παρούσα μορφή αποτελεί μια εκ βάθρων ανάπλαση του αρχικού κειμένου που επιτελέστηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 2021.

«Το οποίον, αυτή εδώ είναι η ιστορία της ζωής μου. Της ζωής του Σπύρου, του άντρα που τον λάτρεψαν οι γυναίκες και τον έκαμαν εικόνισμα και φυλαχτό, από τη μια άκρη τση οικουμένης μέχρι την άλλη. Που έκαψε καρδιές και καρδούλες κι έκαμε ζημιές που δεν επιδιορθώνονται μακάρι και ν’ αναλάβει ο πιο επιδέξιος μάστορης.

Έτσι για αρχή και με πάσα μία μετριοφροσύνη.

Τι να μιλάμε τώρα για γυναίκες, αφού οι γυναίκες μιλάνε για μας; Τι να τση κάμεις τση αποδείξεις, κυρ αστυνόμε, όταν το πάτωμα είναι σπαρμένο με πτώματα; Αλλά, είπαμε, η ανθρώπινη φύση είναι μυστήρια. Θέλει να τση θυμίζεις συνεχώς αυτό που βγάνει μάτι.

Να μιλάει τώρα ο Σπύρος ο Μπαρακούντας για τη ζωή του! Και τι να πρωτοπεί; Εδώ χρειάζονται εγκυκλοπαίδειες ολόκληρες για να χωρέσουν μόνο τον πρόλογο. Μέχρι να φτάκει κανείς στα περιεχόμενα θα ’χει ασπρίσει. Τι να τα λέμε; Τα ξέρουμε, δεν τα ξέρουμε; Υπάρχει άνθρωπος περπατημένος στην πιάτσα που να μην έχει ακούσει για τον Σπύρο τον Μπαρακούντα; Δεν υπάρχει. Υπάρχει μήπως θήλεο που να μην ονειρεύτηκε να πέσει, έστω και για πέντε λεφτά, μέσα στα στιβαρά του μπράτσα, να δει τι εστί βερύκοκο; Πάλι δεν υπάρχει. Τότες, τι να τα λέμε; Μόνο για να μαθαίνουν οι επόμενες γενιές, δικέ μου. Μόνο γι’ αυτό. Να δούνε τα παιδάκια τση σήμερον, που θα γένουν τα παιδάκια τση αύριον, πώς το τρίβαμε το πιπέρι εμείς, οι διάσημοι του παλιού, καλού καιρού. Και να παραδειγματίζονται. Να βαδίσουν στα πατήματά μας, μπας και πάρει αυτός ο τόπος το πάνω του και σωθούμε καμιά φορά. Μήπως και γένει κάνα θαύμα και φτιάξει η ελεεινή και τρισάθλια κενωνία, που κατάντησε σκουπιδοντενεκές και μπουρδέλο για κουνιστούς και μόδιστρους.»

 

Download PDF

UPDATED 30 Δεκεμβρίου 2021: 

ως προς τις διορθώσεις του κειμένου, το σχήμα και την εικονογράφηση.